tərəddüd — is. <ər.> 1. Bir işi görməkdə, bir məsələni həll etməkdə qətiyyət göstərməmə, qərarsızlıq göstərmə, nə edəcəyini bilməmə, qəti qərara gələ bilməmə; qərarsızlıq. <Əli> daima axtarış yolunda, tərəddüd içində yaşayırdı. Ç.. Təliə də… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bitərəddüd — z. <fars. bi. . . və ər. tərəddüd> Tərəddüdsüz, tərəddüd etmədən, qətiyyətlə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bitərəddüd — f. və ə. tərəddüdsüz, tərəddüd etmədən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təcəddüd — ə. yeniləşmə, təzələnmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tərəddüd — ə. 1) get gəl, gedib gəlmə; hərəkət; 2) qətiyyətsizlik, nə edəcəyini bilməmə; 3) şübhə, şəkk şübhə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təşəddüd — ə. şiddətlənmə, bərkimə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təvəddüd — ə. məhəbbət salma; sevmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təəddüd — ə. birdən artıq; çox. Təəddüdi izdivac bir neçə dəfə evlənmə; çox arvad alma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təcəddüd — is. <ər.> Yenilənmə, təzələnmə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mütərəddid — sif. <ər.> Müəyyən qərara gələ bilməyən, qərarsız, çaş baş qalmış, tərəddüd edən. Mütərəddid adam. – Ana mütərəddid halda bir xeyli səssiz dayanıb, köksünü ötürə ötürə oğluna baxdı. M. Hüs.. <Aydın> mütərəddid halda ovçuya, sonra… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şübhə — is. <ər.> Bir şeyin gerçəkliyinə xatircəm olmama, bir şeyin həqiqətə uyğun ola biləcəyi haqqında fikir, güman, şəkk, tərəddüd. <Nüşabə:> Sənə qəlbimdə bir iman varıdı; Könlümü şübhə, tərəddüd sarıdı. A. Ş.. Məlun şübhə Məmmədbağıra… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
